第121頁(第2/2 页)
「嗯。」
「盛總……他們說,不准再有下次,不然就算小少爺死在他們門口也絕不接診。」
「……艹、」
盛京低罵一聲,要是他18歲沒進部隊而是轉頭學中醫,媽的至於現在低三下四的去求人?
至於派四十幾波人去到現在連根毛也沒見著?
張漾狀態低沉,車輛也是迷迷糊糊的開著。轉進一個狹隘的幽靜小道便消失了蹤影。
再跟上去就過於明顯,盛京在膝蓋與腳踝貼了幾個暖寶寶,套個大衣下車自己偷摸跟過去。
羊腸小道勉強過車,張漾停在了不遠處。
——東河尾端。
初冬河流淙淙,枝葉乾枯,冷風吹過,盪起無盡涼意。
月光昏暗,前方約莫一個人影走過。
張漾?
他快步跟上去,在木頭長椅處停了腳步,那道單薄的身影獨坐許久。
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。